نور اهلبیت *علیهم السلام

درد دل حضرت زهرا(س) با شیعیان در مورد فرزند عزیزش حضرت مهدی(ع)

شاعر: یک بنده ی خدا

تو ضیحات:بیشتر بند های این شعر بر محتوای روایات

و کمی از آن هم حرفهای دلی است
درخواست عاجزانه: لطفا با حضور قلب بخوانید

 

غریب من.......... غریب من........... یا ولدی!

آی شیعه ها فاطمه ام مادر مهدی

کاشکی می شد خودم بشم یاور مهدی

آی شیعه ها فاطمه ام همسر مولا

که شده هستیم فدای سر مولا

آی شیعه ها فاطمه ام یاور حیدر

برای یاری امامم شده پر پر

دوباره میبینم علی غریب و تنهاست

به جای خونه نشینی ساکن صحراست

کاشکی میشد بازم بشم سوار استر

خونه به خونه بزنم برای او در

همش میگید کاشکی شما مدینه بودین

به جای من تو کوچه ها سیلی میخوردین

همش میگید کاشکی توی کربلا بودین

سپر اهل بیت جلو هر بلا بودین

حالا که تو اون زمان توی این دنیا نبودین

برای صاحب الزمان خود چه کردید؟

غریب من.......... غریب من........... یا ولدی!

دوباره کربلا هنوز ادامه داره

حسین دیگرم در انتظار یاره

دوباره عاشورا مکرّر شده امروز

ندای هل من ناصرش بلنده هر روز

همش میگید کرب و بلا بهشتتونه

جون دادن برای ما آرزوتونه

همش به لب ذکر حسین حسین دارین

به یاد بین الحرمین زمزمه دارین

ولی دل حسینم از شما گرفته

یادگارش تو صحرا ها غریب و خسته

هر کسی راست میگه الان یاور او شه

نوکری حسین میخواد نوکر او شه

اگه که از عشق حسین گفتگو دارین

حسین این زمونه رو تنها نذارین

دیگه حسن(ع) حسین(ع) ابالفضل(ع) شما اوست

حتی در این زمان علی(ع) مرتضی اوست

غریب من.......... غریب من........... یا ولدی!

آخه مگه طاقت یک نفر چقدره

مهدی من به خدا خدای صبره

او پدر امّته و طاقت نداره ببینه

گمراهی جامعه رو کنه نظاره

بی بندوباری! ,از یه سری

بقیه هم بهر فرج نکرده کاری!

یه عده گویی اصلاً امام ندارن

یه عده هر وقت که میان حاجتی دارن

بشریت هلاک درد بی امامی

می میرن از جهل و ز ما نبرده نامی

شیعه هم از امام خود غافل نشسته

فرج و اون جور که بایدهنوز نخواسته

غریب من.......... غریب من........... یا ولدی!

هر کی یه جوری میسوزونه او رو کم و بیش

شرمنده ی خدا شده از امّت خویش

دخترای شیعه که ناموس او هستن

میبینه در حجاب حریم ها رو شکستن!

شیعیان ما به خلاف اهل سنت

به راحتی ترک میکنن نماز جماعت

جوونهایی رو میبینه با بی گناهی

ز بی کسی میرن به دامن تباهی!

فلسطین و مسجد الاقصی رو میبینه

چی کار کنه علی من خونه نشینه

مهدی من چشم خداست اینو میبینه

در دل پر خونش غصه میشینه

چقدر دعا کرد برای دفع بلاها

با اشک های شبانه اش شسته گناها

چطور برای مریض خود پزشک میارین

برای درد غیبت دست روی دست میذارین؟

مگه که روزی و شفاء دست خدا نیست

عطای او که از تلاشتون جدا نیست

برکت از خداست ولی حرکتتون کو؟

امامتون تو صحرا هست غیرتتون کو؟

غریب من.......... غریب من........... یا ولدی!

مگه نفرموده دعا دعای بسیار*

چرا جماعتی نکرده اقامه ی این کار؟

نامه نوشت به شیخ مفید چرا نخوندین؟**

هزار ساله غصه رو بر دلش نشوندین

مگه نفر موده اگر شیعه وفا داشت

زود تر از این سعادت دیدار ما داشت

مگه نفرموده ظهورم ناگهانی ست

شیعه ی او نشسته در پی نشانی ست!

مگه نفرموده نماز اوّل وقت

اطاعت شما و چه وقت و بی وقت!

مگه نفرموده کلید قفل غیبت

وفای شیعان بود به عهدو بیعت**

مگه نفرموده دعا چاره ی کاره

خدا ببینه مهدی ام خواهان داره

مگه خدا نگفته سر نوشت هر قوم

تغییر نمیکنه مگر به دست مردم

شیعه ی ما نشسته دست روی دست گذاشته

تا فرج از آسمون براش ناگه بیوفته

اون وقت میخواید خدا برسونه آقاتون

از امریکا و اسراییل کنه رهاتون

غریب من.......... غریب من........... یا ولدی!

هر وقت میاد در مدینه به یاد کوچه

صدای یه سیلی به گوش او می پیچه

میشنوه از در و دیوار همون ندایی

که گفته بودم ولدی مهدی کجایی؟

مهدی من غیرتیه طاقت نداره

اسیری زینب و پیش نظر آره

من که طاقت نداشتمو جون دادم آخر

که باشمو نظر کنم غربت حیدر

حالا هزارو صد ساله میونه صحرا

به حجت خدا کنه نظاره زهرا(س)

اگه که یه ذره به من علاقه درین

هر گوشه ای یه مجلس دعا بذارین

ظهور او رسیدنی ست باور نمایید

یکی از این شبها یی که سحر نمایید

ظهور او گرفتنی ست خدا می دونه

اگر از او بخواید به خوبی می رسونه

ظهور او چه دیدنی ست کاشکی بدونید

بیاید و خدا رو روز و شب بخونید

غریب من.......... غریب من........... یا ولدی!

*امام زمان(ع) فرمودند:در رابطه با تعجیل در فرج زیاد دعا کنید

که فرج و گشایش امور شما نیز بدان بستگی دارد

(غیبت شیخ طوسی ص117)

در قسمتی از نامه ی امام زمان(ع) به شیخ مفید: **

اگر شیعیان ما_ که خداوند ایشان را به اطاعت خویش موفق بدارد_ یکپارچه شوند و با دلهای

متّحد و بهم پیوسته به عهد خویش با ما وفا میکردند هرگز سعادت دیدار ما از آنان

به تاخیر نمی افتادو با سرعتی عجیب سعادت محضر ما را درک میکردند و زودتر از

این به دیدار ما نایل میشدند وآن چیزی که مارا از آنان دور کرده و محروم نموده

گناهان و خطاهائی است که مرتکب میشوند(باعث طولانی شدن غیبت میشود) و

ما چنین انتظار و توقعی از آنان نداشتیم

کتب شیعه و ارشاد شیخ مفید (ره)

امام زمان(ع) فرمودند: خدا را درباره ی ما در نظر بگیرید ما را تنها نگذارید

و یاریمان کنید تا خدا شما را یاری کند

بحارالانوار ج 52 ص 239

 

یا رب الزهرا(س) به حق الزهرا (س)اشف صدر الزهرا(س) به ظهورالحجه(ع)

زائـرانـــــت را تماشـا می کنی؟

ای مدینه کی زبان وا می کنی؟

 
هرچه بی تابی ست ما آورده ایم

پس چـرا امـروز و فــردا می کنی؟
 
هرچه میپرسیم زهرامان کجاست

تـو فقط ما را تماشا می کنی!!!

ای مدینه کی زبان وا می کنی؟

ای مدینه کی زبان وا می کنی؟

 


زان وصیت نامه تو بر علی(ع)

تا ابد زین درد می سوزم ولی
 

کار تو  تنها برای سـوز نیست

غربت تو قصه ی امروز نیست
 

از همان روزی که احمد پر گشود

از همان روزی که رویت شد کبود

 
از همان وقتی غدیر بی یار شد

ثـقل اکبر ، ثـقل اصغر خوار شد

 
غـربت تو فاطمه (س) آغاز شد

در به روی فتنه هاشان باز شد

 
مـکـر آمـد بـا نفـاق پیـوسته شد

دست های شاه دینم بسته شد
 

بغض کردی خشم کردی تا ابد

لیک دانستی که تحریفت کنند

 
پس سندهای قوی را ساختی

بـا جهادت ریشه شان انداختی


یک سند از محکمی همچون فدک

نه به تَـفَـل (1) محو گردد نه کتـک

 
قبر مخفی تو  یعنی یک سنـد

حق شناسان پیش آن زانو زنند
 

قبر مخفی تو یعنی یک جهاد

بـر تمام قلب های خفته، داد

 
قـبـــر مـخـفـی تو  یـعـنـی کـه غضـب

ای که از خشمت غضب کرده ست رب
 

قبر مخفی تو ما را مشعلی ست

که همی گوید ولایت با علی (ع) ست

 

 

1- ... فلقیها عمر فقال: ما هذا معک یا بنت محمد؟ قالت: کتاب کتبه لی ابن ابی قحافه، قال: ارینیه فابت، فانتزعهمن یدها و نظر فیه ثم تَفَل فیه و محاه و خرقه...

 

پیغام بهار

پیغام بهار آمده و موسم عید است
بر لب همه را زمزمه عشق و امید است
هر سو نگری رایت نوروز پدید است
در نفحه انفاس سحرگاه نوید است
برخیز و برآور علم عشق به یاری
گرم و طرب انگیز چو خورشید بهاری
آغاز بهار است و جهان در هیجان شد
از عطر شکوفه سر هر کوی نشان شد
با غمزه گل بلبل عاشق به فغان شد
گل با مدد باد صبا جامه دران شد
کمتر نه ای از گل نفس صبحدمت کو
در صحن چمن رایحه دم به دمت کو
هشدار که بی بار در این باغ نروییم
بی عاطفه آرامش مطلوب نجوییم
بی پای ارادت ره نوروز نپوییم
بی دست عنایت سخن از عید مگوییم
آن عید بود کز دگران دست بگیریم
با دست سخا دست تهیدست بگیریم
خوش آنکه به اقلیم مروت سفری داشت
در کوچه دلهای پریشان گذری داشت
چون پرتو مهتاب به جانها اثری داشت
یا چون شجری سایه و برگ و ثمری داشت
سوگند به بوی گل و آواز قناری
بی عطر محبت نفسی نیست بهاری
ای مونس جان بازی دوران مبر از یاد
در کشتی دنیا غم طوفان مبر از یاد
در حسرت نان اشک یتیمان مبر از یاد
در کنج بلا رنج اسیران مبر از یاد
شادی کریمان بود از شادی مردم
آزادیشان بسته به آزادی مردم
عید آن لحظاتیست که ما قدر بدانیم
بر دلشده ای شهد محبت بچشانیم
یا بنده ای از بند اسارت برهانیم
یا بر لب طفلی گل شادی بنشانیم
«بیگی» ز بهاران روش عشق بیاموز
تا شام تو چون روز شود روز تو نوروز

نصرت الله بیگی درباغی

باد بهاری وزید...

باد بهاری وزید، از طرف مرغزار
باز به گردون رسید، ناله ی هر مرغ زار

سرو شد افراخته، کار چمن ساخته
نعره زنان فاخته، بر سر بید و چنار

گل به چمن در برست، ماه مگر یا خورست
سرو به رقص اندرست، بر طرف جویبار

شاخ که با میوه هاست، سنگ به پا می خورد
بید مگر فارغ ست، از ستم نابکار

شیوه ی نرگس ببین، نزد بنفشه نشین
سوسن رعنا گزین، زرد شقایق ببار

خیز و غنیمت شمار، جنبش باد ربیع
ناله ی موزون مرغ، بوی خوش لاله زار

هر گل و برگی که هست، یاد خدا می کند
بلبل و قمری چه خواند، یاد خداوندگار

برگ درختان سبز، پیش خداوند هوش
هر ورقی دفتریست، معرفت کردگار

وقت بهارست خیز، تا به تماشا رویم
تکیه بر ایام نیست، تا دگر آید بهار

بلبل دستان بخوان، مرغ خوش الحان بدان
طوطی شکرفشان، نقل به مجلس بیار

بر طرف کوه و دشت، روز طواف ست و گشت
وقت بهاران گذشت، گفته ی سعدی بیار
     
   
سعدی شیرازی

حرفی نمیزنی چرا «بابای جعبه ای»؟

خسته شدم بیرون بیا «بابای جعبه ای»

لطفا بلندتر کمی فریاد هم بزن

این جا نمی رسد صدا «بابای جعبه ای»

با آن قَدَت تو جا شدی آنجا ببین مرا

جا میشوم ببر مرا «بابای جعبه ای»

قد عروسکم شده ای باور کن ای عزیز

من‌‌ مادرت قبول؟ ها؟ «بابای جعبه ای»

بابا عروسکی چرا لالا نمی کنی؟

شب شد لالا لالا «بابای جعبه ای»